De afgelopen weken heb ik een aantal musea bezocht. Van alle fototentoonstellingen geef ik een kleine toelichting. Ik hoop dat je enthousiast bent en ook een museum gaat bezoeken. Het werk van andere fotografen bekijken, verrijkt je blik op fotografie.
Elke maand zet ik in mijn nieuwsbrief een overzicht met recente fototentoonstellingen.
Sakoir Khader – Yawm al-Firak, Amsterdam.
De tentoonstelling van Sakir Khader (1990) gaat over zeven jongens die allemaal door geweld om het leven zijn gekomen. Behalve foto’s en video’s ligt er een bebloed T-shirt in een glazen vitrinekastje. Dit is van zijn oom. Zijn zevenjarige zoon overleed in zijn armen nadat hij was geraakt door een Israëlische sluipschutter. Dit was voor Sakir Khader een reden om de dagelijkse strijd van de Palestijnse bevolking vast te leggen. De foto’s en video’s van de overleden vrienden en hun rouwende moeders zijn schokkend maar ook heel persoonlijk. Vooral de video waarin de moeder vertelt over het laatste afscheid vond ik, zelf moeder van twee volwassen zonen, heel ontroerend.
Diana Markosian – Father, Amsterdam.
Father is nog zo’n droevig verhaal. Diana Markosian (1989) vlucht met haar moeder en broer vanuit Rusland naar de VS zonder afscheid te nemen van haar vader. Dan begint haar vader een wanhopige zoektocht maar zonder resultaat. Na vijftien jaar vertrekt Markosian zonder foto en adres van haar vader zelf naar Armenië. Daar vindt ze haar vader en fotografeert hun hereniging. De foto’s laten je meeleven met de dagelijkse bezigheden en de toenadering van vader en dochter.
Lee Miller – Lee Miller in print, Antwerpen.
Deze overzichtstentoonstelling geeft een goed beeld van het complete werk van Lee Miller (1907-1977). We zien eerst foto’s van haar als model maar al snel wil Miller zelf achter de camera staan. Ze start dan met modefotografie maar maakt ook reportages. Daarna volgen de surrealistische foto’s en samenwerking met Man Ray. Door WOII veranderen ook de onderwerpen en richt Miller haar camera op vernietigingen. Tussendoor maakt ze reclamefoto’s voor vrouwen om zich sportiever te gaan kleden. Als laatste zien we schokkende foto’s die direct na de bevrijding zijn gemaakt.
Klik hier naar mijn blog over deze laatste serie.
Mashid Mohadjerin – Spiraling Outward, Antwerpen.
Mashid Mohadjerin (1976) is een Iraans–Belgische kunstenares en is net zo veelzijdig als Lee Miller. Ze maakt niet alleen gebruik van fotografie maar ook van video-installaties en collages om haar verhaal te vertellen. Gefascineerd heb ik naar de video Rapture gekeken waarin vrouwen, die normaal hun haar bedekt hebben, dansen met losse haren om in een soort trance te komen. De film Mourning laat dan weer een heel ander verhaal zien. En in de film Border crossing zien we helemaal geen mensen maar de beelden roepen ervaringen op van angst en onzekerheid bij het oversteken van grenzen.
Mesmerizing – Scarlett Hooft Graafland, Den Haag.
Eén van de eerste musea die ik op jonge leeftijd bezocht was het Panorama Mesdag in Den Haag. Dit grote ronde schilderij met echt zand op de voorgrond sprak toen enorm tot mijn verbeelding.
De tijdelijke tentoonstelling van de Nederlandse fotograaf Scarlett Hooft Graafland (1973) maakt nu net zoveel indruk op mij. Door elementen toe te voegen aan magische landschappen creëert zij onrealistische beelden die vaak verwijzen naar actuele thema’s. Ik vind het bijzonder knap hoe de beelden ontstaan, vooral omdat zij nog analoog fotografeert en geen digitale bewerking toepast.
Klik hier om een korte documentaire van haar te bekijken.
Blijf je graag op de hoogte van fototips, tentoonstellingen en fotoboeken? Schrijf je dan hier in voor mijn nieuwsbrief
