De lijn tussen hemel en aarde.
Bij het fotograferen in een stad neemt de horizon niet zo’n belangrijke plaats in. Maar in het vlakke landschap is dat wel anders. Bij elke foto word je gedwongen om een keus te maken waar je de horizon plaatst.
De belangrijkste regel hierbij is: ‘Wat wil je laten zien?’ Deze regel geldt niet alleen voor landsfotografie maar voor alle thema’s. Voor iedereen is deze keus anders en niets is goed of fout. Maar de kijker of toeschouwer moet wel begrijpen wat jij wilt vertellen en wat jij uitlicht in het landschap.
Kies je voor een lage horizon dan ligt de nadruk op de lucht. Zware wolkenpartijen komen zo beter tot hun recht. Probeer dan ook eens een verticale foto te maken in plaats van horizontaal zo lijkt de lucht nog indrukwekkender.
Als je beeld voornamelijk bestaat uit een egaal vlak geeft dit een enorm gevoel van ruimte. Met een straal blauwe lucht versterk je het lente gevoel. Door het bijna egale grijze vlak wordt een dreigend gevoel juist verstrekt.
Zeeuwse klei
Kies je voor een hoge horizon dan vraagt natuurlijk het landschap de meeste aandacht. Op mijn fietstochten in het vroege voorjaar is het landschap nog kaal. Wat wel opvalt is de zware Zeeuwse klei. Ik maak een frontale foto met een hoge horizon zo komt de structuur en massieve vorm van de klei het best tot zijn recht. Door het lijnperspectief op de rechter foto worden je ogen naar de horizon geleid.
Nog een tip: Blijf niet turen naar je landschapsfoto’s op het schermpje van je smartphone. Maak een vergroting van je favoriete landschap (minsten 50 x 40 cm) en hang hem op.
Wil je onder begeleiding en samen met lotgenoten de horizon fotograferen? Meld je dan aan voor de Summerschool in juni.
En onderstaand artikel, met een filosofische benadering over de horizon, is ook interessant om te lezen.
Negen bedenkingen bij het verschijnsel horizon – De Gids
