Zeeland en het Zeeuwse licht trok niet alleen schilders aan. Ook fotografen verbleven graag in Zeeland. Zij waren vooral geïnteresseerd in de bevolking en het leven van alledag.
Ook de Hongaarse fotograaf Eva Besnyö (1910-2003) verbleef graag in Westkapelle. Eva bezocht het dorp voor het eerst in 1933. Dit was op uitnodiging van haar schoonmoeder, de kunstschilder Charley Toorop. Sindsdien kwam ze regelmatig terug en fotografeerde ze de hardwerkende bevolking, het sociale leven en de eenvoudige behuizing. Zo is er een prachtige fotoreportage ontstaan van het dorpsleven vlak voor het uitbreken van de 2e wereldoorlog.
Het lijkt net of haar foto’s gemaakt zijn met toeval. Maar als je wat langer naar de foto’s kijkt, zie je dat er goed is nagedacht over de compositie. Hierboven een aantal voorbeelden. Kijk bij foto 1 hoe mooi de zichtlijnen van de pijp, het hooi en de beweging van de man parallel lopen. Op foto 2 is de grote muur op de voorgrond erg nadrukkelijk aanwezig. Zo laat ze de eenvoud van het lage huis met het kleine raampje zien. Bij foto 3 zijn de figuren zo neergezet dat ze één geheel vormen met de molen op de achtergrond. En ook bij foto 4 lopen de mannen, met gelijke afstand onderling, in een mooi lijnperspectief.
Eva fotografeerde vaak vanaf een hoger standpunt. Vond ze het leuk om de bevolking ongemerkt te observeren en te fotograferen? Of was ze beïnvloed door haar landgenoten, de beroemde fotograaf André Kertész en de veelzijdige kunstenaar Lázsló Moholy Nagy.
Ook vraag ik me af of Eva geaccepteerd werd door de Westkappelaars. Haar kleding en leefstijl verschilde nogal met die van de bewoners. Jammer genoeg geeft de tentoonstelling in het Polderhuis in Westkapelle alleen maar wat algemene informatie. Er hangen geen originele analoge afdrukken maar digitale replica’s. Voor een goed en compleet overzicht kun je dus ook het boek Zeeland toen, kopen of lenen bij de bibliotheek. Of deze video bekijken.
Bron: Zeeland toen, Eva Besnyö ISBN 90-90036296
