Eind november bezocht ik een themadag over originaliteit in de kunst. Hoe origineel ben je als kunstenaar en waar haal je de inspiratie vandaan? De meeste kunstenaars halen hun inspiratie uit de samenleving, eigen ervaring, de natuur of de kunst (literatuur, muziek etc.) Eén van de stellingen van deze dag: ‘Alles is afkomstig van anderen. Het is de taak van de kunstenaar om zijn indrukken te verwerken tot een eigen verhaal’. Een interessante dag met diverse sprekers. Genoeg stof om na te denken over mijn eigen vrije werk.
Beelden in mijn hoofd
Naast mijn werk als fotograaf, schilder en teken ik graag. Ik herinner me een schilderij gemaakt tijdens een workshop. Een geabstraheerd schilderij met bloemmotieven en takken. Spontaan en uit mijn hoofd op het doek gezet. Tenminste dat dacht ik op dat moment. Pas maanden later kwam ik er achter dat het een motief van gordijnen was. Gordijnen voor een raam waar ik elke dag langs fiets. Niet exact hetzelfde beeld. En iemand anders zou de vergelijking niet direct herkennen, maar zelf zag ik weer mijn schilderij erin terug.
Het dilemma van de zeegezichten
Vorig jaar ben ik gestart met een fotoserie van zeegezichten. Dit keer wel bewust dat de zee niet bepaald een origineel onderwerp is. Beelden van de Japanse fotograaf Hiroshi Sugimoto en Bruno van Elshout kwamen in me op toen ik één van mijn eerste foto’s maakte. Daarmee ook twijfel, is dit niet te veel geïnspireerd. Maar net als zo veel fotografen, kunstenaars, natuurliefhebbers en Zeeuwen ben ik gefascineerd door het spel van licht en water. Inmiddels een jaar en veel mooie fotomomenten verder, heb ik hier toch mijn eigen draai aan kunnen geven. Niet alleen de zee maar ook het landschap probeer ik minimalistisch vast te leggen.
Uitgangspunt is de horizon met lucht, zee of land ontdaan van zo veel mogelijk details. Een onderwerp waar ik nog jaren aan kan werken…
